Ο Mantian ήρθε στην Ελλάδα τέλη Σεπτεμβρίου, με την αποστολή των καλύτερων Κινέζων καλλιτεχνών που επέλεξε το Υπουργείο Πολιτισμού της Λ.Δ. της Κίνας για μια και μοναδική, «κλειστή» συναυλία. Κλειστή, γιατί δυστυχώς δεν ήταν για το κοινό, αλλά για τους Κινέζους και ΄Ελληνες αξιωματούχους, που συμμετέχουν σ’ αυτό που ονομάστηκε «διάλογος μεταξύ των Πολιτισμών» και έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια (ακόμα και σαν τίτλος, από το 2008) από τον Σπύρο Μερκούρη, τον Επίτιμο Πρόεδρο, πλέον, της Πύλης Φιλίας Ελλάδας – Κίνας.

Τον συνάντησα στις 28 Σεπτεμβρίου, έξω από το ξενοδοχείο του, καθώς η Qing Bao, η Διευθύντρια του Γραφείου μας στη Γερμανία, ήθελε να μας γνωρίσει. ΄Ηρθε με το ruan του στην πλάτη του και αμέσως η εντύπωση ήταν πως μ’ αυτόν τον άνθρωπο γνωριζόμασταν χρόνια. Πήγαμε σε ταβέρνα, ήταν ενθουσιασμένος, σαν ένα παιδί που βρίσκει την Παιδική Χαρά που έψαχνε από χρόνια. Κι εκεί ήταν η πρώτη έκπληξη.

Με τον Mantian γίναμε φίλοι αμέσως. Κι άρχισε να μιλάει ενθουσιασμένος για την Ελλάδα και την Κίνα, σαν χαρούμενο παιδί, ένας καλλιτέχνης με ανεκτίμητη αξία, ένας συνθέτης μοναδικής New Age μουσικής, μια διεθνής προσωπικότητα, να μιλάει για μιαν Ελλάδα που είχα να ζήσω από καιρό, μιαν Ελλάδα που ζει στις κατακόμβες των ψυχών και των ονείρων μας. Να μου δείχνει τη χώρα που εδώ και καιρό έχουμε ξεχάσει, αλλά ζει, είναι εκεί και παράγει, ακόμα και μέσα από την έμπνευση που δίνει σε «ξένους». Σε δικούς μας ξένους.

-         Κώστα, πρέπει να κάνουμε κάτι. ΄Εχουμε τόσα που μπορούμε να κάνουμε. Και θα τα κάνουμε μαζί, γιατί είναι η ώρα που οι μεγαλύτεροι και σημαντικότεροι πολιτισμοί στην ιστορία της ανθρωπότητας συναντιούνται. Ναι, είναι η ώρα που οι μεγαλύτεροι πολιτισμοί της ανθρωπότητας συναντήθηκαν και επιστρέφουν.

Φύγαμε, με τους ΄Ελληνες της ταβέρνας που είχαν βρεθεί σ’ αυτή τη μαγική βραδιά να είναι ενθουσιασμένοι, νιώθοντας πως όντως, κάτι σημαντικό συμβαίνει. Εδώ και χρόνια. Και τώρα έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς.

Την επόμενη πήγαμε για καφέ στο Θησείο και θελήσαμε να δούμε τους δρόμους που θα κάνανε συναυλία. Αφορμή ήταν για να ξαναμιλήσουμε και να κάνουμε σχέδια.

-         Η Ελλάδα μου δίνει έμπνευση. Είναι τόσο όμορφα εδώ. Λες και έρχομαι για πολλοστή φορά. Λες και στη χώρα αυτή ανήκω. Μαζί με την Κίνα είναι οι πατρίδες μου. Πρώτη φορά νιώθω έτσι.

-         Πρέπει να οργανώσουμε συναυλίες καλλιτεχνών και εδώ και εκεί. Να αρχίσουμε να μεταφέρουμε αυτά που χρόνια μαζεύαμε, να τα μοιραστούμε και να τα διαδώσουμε στον κόσμο. Ο κόσμος χρειάζεται την ένωση των πολιτισμών μας. Σαν απάντηση σε όσα συμβαίνουν. Σε όσα έχουν συμβεί.

-         Θα ήθελα να γνωρίσω και να παίξω με τον Γιώργο Νταλάρα. Στο Πεκίνο. Να κάνουμε πράξη την μουσική που «μιλάει» τη γλώσσα των δύο εθνών. Κώστα, μπορούμε να κάνουμε κάτι υπέροχο εκεί.

-         Η σκέψη να φτιάξουμε ένα «χωριό καλλιτεχνών» στην Ελλάδα και ένα στην Κίνα, ναι, είναι θαυμάσια. Μόλις γυρίσω στην Κίνα το ξεκινάω. Να το υλοποιήσουμε. ΄Αμεσα.

Περάσαμε τη μέρα μιλώντας και οργανώνοντας. Σύμβουλος πλέον της Πύλης Φιλίας Ελλάδας – Κίνας για ολόκληρη την Κίνα, ανέλαβε να οργανώσει όσα μπορεί, στον χρόνο που διαθέτει ανάμεσα στις συναυλίες του παγκόσμια, για τα μοναδικά μας σχέδια, στη Λ.Δ. της Κίνας.

-         Σωκράτης και Κομφούκιος… Μια παράσταση…

Ο Επίτιμος Πρόεδρός μας, ο Σπύρος ο Μερκούρης είχε οργανώσει το αντίστοιχο Συμπόσιο. Ναι, είναι καιρός να το εξελίξουμε. Και πώς; Με την «κοινή μας γλώσσα», που είπε ο Γιώργος ο Νταλάρας: Με τη μουσική. Τον χορό. Το θέατρο.

-         Κώστα, πρέπει να το οργανώσουμε. Εσύ στην Ελλάδα, εγώ στην Κίνα. Είναι υπέροχη ιδέα. Είναι ο τέλειος διάλογος των πολιτισμών. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ναι, ξεκινούμε.  Με καλλιτέχνες Κινέζους και ΄Ελληνες.

Η Qing Bao, με τη βοήθεια της Αλεξάνδρας της Παππά, μας οργάνωνε. Κάναμε σχέδια, μοιράσαμε αρμοδιότητες, μιλήσαμε με τον Πρόεδρο. Προχωρούμε. Μια σειρά μουσικοχορευτικών θεατρικών παραστάσεων, με βάση τη μουσική του Feng Mantian, όπου ο Σωκράτης κι ο Κομφούκιος παίρνουν με τα λόγια τους στην αγκαλιά τους την Ελλάδα και την Κίνα και τις φέρνουν απ’ το χτες στο σήμερα και τις απογειώνουν στο αύριο.  

-         Θα είναι μια σειρά παραστάσεων. Θα ξεκινήσουμε από την Πάτρα, και θα φτάσουμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη, τον Σεπτέμβριο, όπου στη ΔΕΘ είναι τιμώμενη χώρα η Κίνα. Και μετά θα είναι η σειρά της Κίνας. Να συνεχίσουμε κι εκεί.

Τις επόμενες μέρες, καθώς η Qing Bao έφευγε, οργανώναμε όλα όσα έρχονται: Αδελφοποιήσεις συγκεκριμένων πόλεων με ελληνικές στη βάση συνένωσης των πολιτισμών και των προσόντων και κοινή προβολή τους παγκόσμια. Ενός δικτύου, όπως είχε προτείνει η Πύλη Φιλίας Ελλάδας - Κίνας από το 2008, στην Προεδρία της Δημοκρατίας και το οποίο έχει ήδη προχωρήσει. Ο Mantian, ενθουσιασμένος και εντυπωσιασμένος ανέλαβε την Κινεζική εκπροσώπηση της ιδέας. Είναι οι ώρες της υλοποίησης.

-         Οι πόλεις μας θα δώσουν τα καλύτερα η μία στην άλλη. Κι οι Περιφέρειες επίσης. ΄Ετσι ώστε να «χτίσουν» ένα κοινό μέτωπο, που θα προωθηθεί παγκόσμια και θα δώσει ό,τι έλειπε μέχρι σήμερα: Πολιτιστική υπεραξία. Μορφωτικές επιλογές. Εντοπισμένο τουρισμό. Συγκεκριμένες εμπορικές δράσεις. Αυτά που αξίζουν οι δύο λαοί.

-         Κι όλα τούτα με βάση μιαν αληθινή γλώσσα: Τη μουσική. Οι δύο πιο δύσκολες γλώσσες του κόσμου θα συνεννοηθούν. Και θα γνωρίσουν η μία την άλλη με σεβασμό και ταπεινότητα. Με ισότητα και αγάπη. Με τους ίδιους τόνους που γεννήθηκαν κι εδώ, στη γη του Σωκράτη, κι εκεί, στη γη του Κομφούκιου.

Στις 3 του Οκτώβρη, ο Mantian ήταν ο οργανοπαίκτης που καθήλωσε τους υψηλούς καλεσμένους στη συναυλία που όπως είπαμε οργανώθηκε προς τιμήν τους – παρευρέθηκε ο Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού Yang Zhijin και το μέλος της Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου και της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του CPC Liu Yunshan. ΄Επαιξε το θέμα από τον Ζορμπά, αυτό για το οποίο συζητούσαμε τόσες μέρες και ζητούσε εξηγήσεις για να το «νιώσει» καλύτερα. Να αποδώσει «την ψυχή του».

Το κοινό τον αποθέωσε. Κι ήδη είχε γίνει «ο δικός μας ξένος».

Ο Feng Mantian αναχώρησε στις 5 Οκτωβρίου. Για ένα διάλειμμα. Γιατί δεν έφυγε. Ξεκίνησε το ταξίδι των δύο χωρών του. Μετά από μια σειρά συναυλιών και παράλληλα μ’ αυτές όλα όσα είπαμε οργανώνονται.

-         Θα ετοιμάσουμε κάτι για να μείνει για πάντα. Ούτως ή άλλως προέρχεται από το πάντα. Οι δυο χώρες μας έχουν το παντοτινό Φως, αυτό που γεννά πολιτισμό και τον απλώνει σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό ετοιμάζουμε. Μια κοινή παράσταση φτιαγμένη από το κοινό μας Φως.

Μικρό βιογραφικό: 

Ο Feng Mantian είναι ένας βιρτουόζος στο Ruan, ένα κινεζικό λαούτο με τέσσερις χορδές. Κατάγεται από μουσική οικογένεια και έμαθε από μικρή ηλικία να παίζει κινεζικά έγχορδα όργανα. Σε ηλικία 16 ετών, έγινε δεκτός στην Εθνική Ορχήστρα της Κίνας, η οποία αποδίδει και κλασικά και μοντέρνα κομμάτια που εκτελούνται με παραδοσιακά κινεζικά όργανα. Ο Feng έχει ασχοληθεί εκτενώς με το Ruan αλλά και με τη σύνθεση συστηματικά σε ανανεωμένο και βελτιωμένο ύφος. Συνθέσεις του θεωρούνται ότι ανήκουν πλέον στη New Age μουσική.

Έχει εμφανιστεί σε πολλά φεστιβάλ στην Κίνα όσο και διεθνώς. Στην Κίνα είναι ο πιο διάσημος. ΄Επαιξε στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού τόσο το 2013 για τον Κινέζος Πρωθυπουργό Λι Κετσιάνγκ και τον πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, καθώς και τον Νοέμβριο του 2014, για τον Πρόεδρο Xi Jinping και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Κώστας Χρηστίδης