Ελλάδα – Κίνα στην πράξη.

Πώς αισθάνεστε για την πραγματοποίηση αυτής της έκθεσης; Τι σημαίνει για σας προσωπικά;

Η Έκθεση που έγινε στις 3 Ιουλίου και τέλειωσε στις 7 τελικά (ενώ ήταν προγραμματισμένη για τις 5/7/2014), μου έδωσε κάτι που συνοψίζεται σε μια σκηνή που εξελίχτηκε στο Ελευθέριος Βενιζέλος σήμερα (8/7/2014): ΄Ένα από τα παιδιά-καλλιτέχνες μου ζήτησε να βγούμε μαζί φωτογραφία. Κι όταν κάθισα δίπλα της, πήδηξε στους ώμους μου και εγκαταστάθηκε εκεί. Άλλη επιβράβευση δεν με ενδιαφέρει να έχω.

Πώς προέκυψε η ιδέα της συγκεκριμένης έκθεσης;

Ο πραγματικός φίλος κύριος Zhang Zhan, ο Πολιτιστικός Ακόλουθος της Πρεσβείας, έχει μια σειρά εκδηλώσεων για τις οποίες εμπιστεύεται την Πύλη μας. Αυτό κατακτήθηκε, πίστεψέ με, μετά από πολλή δουλειά και πολλές αποδείξεις. Μου είπε για τα παιδιά, αισθάνθηκα ότι δεν υπήρχε καλύτερη σύνδεση μεταξύ των λαών μας από αυτό το επίπεδο και απλά προχωρήσαμε στην υλοποίηση. Φυσικά, όταν το ανέφερα στον Παύλο τον Χαϊκάλη, τον Πρόεδρό μας, το μόνο που είπε ήταν: «Απορώ γιατί θέλεις την άδειά μου…».

Ως Εκτελεστικός Πρόεδρος της Πύλης Φιλίας Ελλάδας – Κίνας, ποιες νομίζετε πως είναι οι σημερινές σχέσεις των δύο χωρών;

Είναι στο επίπεδο που ανέφερε και ο Πρέσβης κύριος Zou Xiaoli, το ελληνικό έτος της Κίνας και το κινεζικό έτος της Ελλάδας. Οι σχέσεις μας περνούν σε ταχείς ρυθμούς από το καλό στο καλύτερο. Ο Πρόεδρος της Λ.Δ. της Κίνας κύριος Xi Jinping έρχεται για διακοπές στη Ρόδο αμέσως μετά από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Li Keqiang. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω και εν τέλει, η οιαδήποτε Ελληνική Κυβέρνηση ας αντιδράσει επιτέλους ανάλογα, κι όχι με μισόλογα υπαγορευμένα από κάποιους δήθεν ευρωεταίρους που θέλουν να διαχειριστούν το γεωπολιτικό μας προτέρημα, θέτοντας εαυτόν κυρίαρχο του παιχνιδιού. Οι στιγμές μπορούν να είναι εξαιρετικά προσοδοφόρες για τον λαό μας, αν υποτεθεί ότι η Ελληνική Κυβέρνηση προτάσσει το συμφέρον του.

Τι είναι αυτό που θαυμάζετε στον κινεζικό λαό;

Η οργάνωση, η εργατικότητα και η αποτελεσματικότητά του. Η ισχυρή του θέληση και η πίστη του στην επιτυχία. Η αμεσότητά του. Κι ο πολιτισμός του φυσικά, που μένει εκεί, σαν οχυρό του απέναντι σε μια δυτικοευρωπαϊκή υποκουλτούρα που το μόνο πλέον που έχει να επιδείξει είναι αποσυνθετικές εκφάνσεις ενός παραπαίοντος υποπολιτισμού τύπου Κοντσίτα στην Ευροβίζιον.

Στα εγκαίνια της έκθεσης, παρατήρησα με τι θέρμη, ήθελαν τα παιδάκια, που φιλοτέχνησαν τα έργα, να φωτογραφηθούν μαζί σας; Πώς αισθανθήκατε;

Πώς να αισθανθώ, Κλέαρχέ μου; Αισθάνθηκα πατέρας και δη περήφανος για τα παιδιά μου. Γιατί όλα τούτα τα παιδιά με τίμησαν με το χαμόγελό τους και την έκδηλη αγάπη τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή.

Πώς ανταποκρίθηκε ο κόσμος του Αμαρουσίου;

Εξαιρετικά. Και δεν ήταν μόνο στα Εγκαίνια. Ο κόσμος του Αμαρουσίου νομίζω ότι είναι εκπαιδευμένος, έχω αυτήν την αίσθηση, διαισθάνεται την ποιότητα, προσέρχεται, χαίρεται τον πολιτισμό. Νομίζω ότι ο Δήμαρχος, ο Γιώργος ο Πατούλης έχει κάνει δουλειά σε βάθος. Κι ο Νίκος ο Πέππας. Έχουν κάνει ένα Μαρούσι, άμα μου το επιτρέπεις, «φούρνο» πολιτισμού. Γιατί, ενώ η κρίση μας χτυπάει το παράθυρο καθημερινά κι αδιάλειπτα, αυτοί έχουν καταφέρει να ανοίξουν έναν φεγγίτη. Απ’ όπου μπαίνει ατόφιο Φως ελληνικό. Φως πολιτισμού κι Ελπίδας.

Ποια ήταν τα σχόλια από την πλευρά της Κινεζικής Πρεσβείας, σχετικά με την έκθεση;

Πραγματικά εγκωμιαστικά. Ήταν ενθουσιασμένοι, ειδικά ο κύριος Zhang Zhan, ο οποίος βλέπει και νιώθει το Μαρούσι σαν έναν αξιόπιστο και πολύτιμο πολιτιστικό εταίρο – αν μπορώ να εκφράσω εγώ την γνώμη του. Δεν είναι τυχαίο πως ήδη έχει δρομολογηθεί μια ακόμα Έκθεση Κινεζικής Ζωγραφικής για τα τέλη του Σεπτέμβρη στην Πινακοθήκη «Σπύρος Λούης», αυτή τη φορά από την Ακαδημία του Πεκίνου. Όσο προχωρούμε τα πράγματα σοβαρεύουν, μιας και οι Κινέζοι φίλοι μας μάς εμπιστεύονται ολοένα και περισσότερο. Ακόμα μια είδηση μόνο από δω, ο Δήμος κι η Πύλη ετοιμάζουν, με την αμέριστη υποστήριξη του Πολιτιστικού Γραφείου της Πρεσβείας, ένα τριήμερο Κινεζικού Κινηματογράφου στο «Μίμης Φωτόπουλος», όπου οι ταινίες που θα προβληθούν (με ελληνικούς υπότιτλους) πραγματικά θα αφήσουν άφωνους τους θεατές.

Πιστεύετε στη δύναμη του πολιτισμού και της τέχνης;

Τόσο ο πολιτισμός, που είναι το σύνολο, όσο και η Τέχνη είναι δυνάμεις από μόνες τους. Είναι εμείς οι ίδιοι, η καθημερινότητά μας κι η δύναμη του πνεύματος και της ψυχής μας. Αν δυο πολιτισμοί πλησιάσουν, αν η Τέχνη έρθει κοντά τότε οι ψυχές κι οι καθημερινότητες, οι ζωές έρχονται η μια απέναντι στην άλλη και συστήνονται. Αρχίζουν την ανταλλαγή, την αλληλεπίδραση. Γεννούν νέες ιδέες, νέες ζωές. Είναι η μόνη Ελπίδα μας να ενωθούμε. Γι αυτό άλλωστε κι η Πύλη μας δίνει τεράστια σημασία στον Πολιτισμό. Γιατί είναι το κοινό «τραπέζι», ο κοινός τόπος όπου καθόμαστε με πρόθεση να μοιράσουμε κι όχι να διαπραγματευτούμε. Ο Πολιτισμός κι η Τέχνη έχουν δύναμη ανυπολόγιστη, μιας και είναι η βάση του επόμενου. Αυτού δηλαδή που και η Κίνα και η Ελλάδα προσδοκούν.

κ. Χρηστίδη, σας ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια.

Ο Κώστας Χρηστίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1960. Ξεκινώντας από το Δημοτικό του σχολείο άρχισε να γράφει παραμύθια και ποιήματα σε ηλικία οκτώ ετών, κάτω από την καθοδήγηση και προτροπή του δασκάλου του Παναγιώτη Παπαδόπουλου. ΄Εκανε μαθήματα θεάτρου και τραγουδιού και προτάθηκε για την Σχολή Αριστούχων το 1972.

Στο Πέμπτο Γυμνάσιο και Λύκειο Αρρένων Θεσσαλονίκης συνέχισε το πάθος του με την πεζογραφία και την ποίηση, ξεχωρίζοντας για το ατίθασο αλλά και καυστικό του ύφος.

Το 1978 εισήχθη στην Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ., όπου ασχολήθηκε με το περιοδικό "Το Φοιτητικό Περβάζι", στο οποίο αρθρογραφούσε μέχρι την απόκτηση του πτυχίου του. Το 1983 συμμετέχει - σαν επιβράβευση για τις σημειώσεις του στο νεοεισαχθέν μάθημα της Οικολογίας - στην Ομάδα των φοιτητών που συντάσσουν την μελέτη Οικοτουριστικής Ανάπτυξης των Πρεσπών, υπό την αιγίδα του Υφυπουργείου Νέας Γενιάς. Το 1987 του προτείνεται υποτροφία από τον Τομέα Ζωικής Παραγωγής για τις Η.Π.Α., από τον οποίο αποφοιτεί ως Γεωπόνος Ζωϊκής Παραγωγής.

Αμέσως μετά το απολυτήριο από την Πολεμική Αεροπορία όπου υπηρέτησε, εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα σαν επιστημονικός συνεργάτης της ΄Εδρας Φυσιολογίας Αναπαραγωγής και της ΄Εδρας Φυσιολογίας Θρέψης.΄Εγραψε πρωτότυπες σημειώσεις όπως "Ηθολογία", "Εισαγωγή στη Λιβαδοπονία", "Αρχές Οικολογίας" κ.α.

Το 1990 ολοκληρώνει σεμινάριο στο ΕΛ.ΚΕ.ΠΑ. με θέμα «Εξοικονόμηση Ενέργειας με Βιοτεχνολογικές Μεθόδους» και αμέσως μετά εργάζεται ως εισηγητής επιμόρφωσης νέων αγροτών στο νομό Ημαθίας με το Κ.Ε.Κ. Γαία, για το οποίο συγγράφει το πρωτότυπο βιβλίο «Βιοτεχνολογικές Εφαρμογές στη Γεωργική Πράξη».

Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Κι αντί για κύματα μετράς την άμμο" εκδόθηκε το 1996 από τις εκδόσεις "Παρατηρητής" της Θεσσαλονίκης και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα εξαντλήθηκε. Ταυτόχρονα άρχισε να εργάζεται σαν παραγωγός της εκπομπής "Λόγω Γραφής" στην Ωμέγα Τηλεόραση της Θεσσαλονίκης και σαν αρχισυντάκτης στο περιοδικό "X-Dream". Αρθρογράφησε με το ψευδώνυμο Νίκος Αυγερινός στον "Εξώστη" και συμμετείχε στην συντακτική ομάδα του "031" των εκδόσεων "΄Ομηρος".

Παράλληλα κάνει ραδιόφωνο στον "88,5", στο Ράδιο Αλεξάνδρεια και συνεχίζει για λίγο σαν διευθυντής παραγωγής στην τηλεόραση "Βεργίνα". Το 1997 αναλαμβάνει συνεργάτης του Πολιτιστικού Συλλόγου Καβάσιλων Ημαθίας, στον οποίο ιδρύει θεατρική ομάδα και ανεβάζει το μικρό του θεατρικό - αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία: "Ο ποιητής των οριζόντων".

Μετακόμισε στα τέλη του 1998 στην Αθήνα, για να εργαστεί σαν υπεύθυνος Γεωπόνος στα θερμοκήπια της Dream Plant, όπου εξέδωσε το πρώτο δωρεάν περιοδικό ποικίλης ύλης με τίτλο "Track". Το 2002 ο "Παρατηρητής" εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο του, μια ποιητική συλλογή που εξαντλήθηκε σχεδόν αμέσως, το "Σαν παρελθόν και σαν ευχή".

Το 2008 αναλαμβάνει διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων του ΜΚΟ "Σύνδεσμος Ελλάδας - Κίνας" και αναλαμβάνει την οργάνωση της παράστασης "Ο Ναός του Νεαρού Δάσους", στην οποία αφηγήτρια ήταν η σύζυγός του Brenda Li Wang. Αμέσως μετά συμμετέχει στην οργάνωση της προβολής της συναυλίας της Ταν Τσαν στο Μέγαρο Μουσικής. Από το 2008 συνεργάζεται με την ομάδα του Σπύρου Μερκούρη για τις εκδηλώσεις που έχουν σχέση με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Την ίδια χρονιά ιδρύει την «Πύλη Φιλίας Ελλάδας – Κίνας» και εκλέγεται παμψηφεί πρόεδρος.

Για σύντομο χρονικό διάστημα εργάζεται ως ειδικός σύμβουλος στο Δήμο Ανατολικού Ολύμπου, με στόχο την αδελφοποίησή του με Κινεζική πόλη και την αύξηση του τουριστικού ρεύματος προς τη Βόρεια Ελλάδα.

Μετά από έξι χρόνια δουλειάς, το 2008 εκδίδει το "Η σπηλιά στην άκρη του χρόνου", σαν πρώτο τόμο μιας τριλογίας με επόμενους τίτλους "Το Ανήθικο Μισό του Παραδείσου" και "Τα Αναρχικά Φιλιά της Αιωνιότητας".

Το 2008 συντάσσει και αποστέλλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Παπούλια το σχέδιο «΄Ετος Κίνας στην Ελλάδα», σαν ανταπόδοση του Ελληνικού πολιτιστικού έτους που διοργάνωσε η Λ.Δ. της Κίνας προ και μετά τους Ολυμπιακούς.

Τα επόμενα χρόνια εργάζεται σαν υπεύθυνος πρατηρίων της εταιρίας Leon Gas, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχει και συμβάλλει μαζί με την Πύλη Φιλίας Ελλάδας – Κίνας στην επιτυχή διοργάνωση εκδηλώσεων του Σπύρου Μερκούρη, όπως το Συμπόσιο για την Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική και την Αρχαία Ιατρική υπό την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, η Υπογραφή του Μνημονίου συνεργασίας με τους Κινεζικούς Οργανισμούς κ.α.

Σε συνεργασία με το Πολιτιστικό και Μορφωτικό Γραφείο της Πρεσβείας της Λ.Δ. της Κίνας ξεκινά τη διοργάνωση και υποστήριξη πλήθους εκδηλώσεων (εβδομάδες Κινεζικού κινηματογράφου, εκθέσεις φωτογραφίας, εκθέσεις Κινέζων ζωγράφων, έκθεση Κινεζικής Παραδοσιακής ζωγραφικής, φεστιβάλ χορού, προώθηση μαθημάτων Κινεζικής γλώσσας, κ.α.), και ιδρύει Γραφεία της Πύλης σχεδόν σε κάθε νομό, σχεδιάζοντας την πιθανότητα εκτέλεσης του σχεδίου «΄Ετος Κίνας στην Ελλάδα». Ταυτόχρονα προχωρά σε υποστηρικτικές και οργανωτικές ενέργειες αδελφοποιήσεων ελληνικών δήμων με κινεζικούς, με πρώτη αυτήν του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη με την πόλη του Wuhan (υπογραφή M.O.U.). ΄Επεται ο Δήμος Πατραίων, η Λευκάδα, ο Δήμος Κατερίνης κ.α.

Από το 2014 εργάζεται ως Εκτελεστικός Πρόεδρος της Πύλης Φιλίας Ελλάδας- Κίνας.

Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Κινεζικής γλώσσας Brenda Li Wang και έχουν μια κόρη την ΄Εμιλυ.